Komentarze: 4
Nelly Sachs
No coz. Sa momenty w zyciu kiedy czlowiek ma wrazenie ze wszytko dookola zawala sie w ciagu sekundy a wszyscy przechodnie nosza ze soba mlotki gotowe aby je wyciagnac I porzadnie przylozyc w glowe. Chicago: ‘To nie wypali, przykro nam’, A: “Wszystko sie zmienilo”, HSBC: “Twoje stopnie z ostatiego semestru nie byly zbyt dobre”, Karen placze, na dworze zimno a lekarz przepisal tone tabletek, husteczki sie skonczyly.
Ale patrzac na pozytywna stone, to zawsze dobra szansa na zaczecie wszystkiego od nowa. Granie na pianinie, plywanie i planowanie podrozy pomaga. No I mam dziwny nastroj na Nelly Sachs (piszaca o Holokauscie), The Doors I herbate truskawkowa.
Jestesmy pełne westchnień, pełne spojrzeń,
Jestesmy pełne smiechu,
Nieraz oblicza wasze przybieramy.
Jestesmy blisko was.
Kto wie, ile waszej krwi się unosi
I nas zabarwia?
Któż to wie, ilescie łez w naszym płaczu
Przelali? Ile tęsknot nadało nam kształt?
Jestesmy umierania graczami,
łagodnie przyzwyczajamy was do smierci.
Wy niedoswiadczeni, których noce niczego nie ucza.
Dano wam wiele aniołów,
Lecz wy ich nie dostrzegacie.
(tłum. Leopold Lewin), Nelly Sachs “Chor chmur”
------------
Oh, well. There are moments in ones life when one have an impression that everything around just collapsed in a second and all passers-by are carrying hammers ready to bump one’s head. Chicago: ‘It won’t work out, sorry’, A: ‘Everything changed’ HSBC: ‘Your grades from the last term weren’t good enough’, Karen is crying, weather is cold and the doctor prescribed tones of medicines, tissues are out.
But looking at the bright side, it is always a good chance to start everything from the beginning. Planning journeys, playing piano and swimming helps, and I have a strange mood for Nelly Sachs (writing about Holocaust), The Doors and strawberry tea.
We rehearse tomorrow’s death even today
while the old dying still wilts within us -
O humanity’s dread not to endure -
O death-accustoming down into dreams
where night scaffolding breaks into black fragments
and moon glows like bones on the ruins -
O humanity’s dread not to endure –
[Nelly Sachs]